بررسی تفاوت توکن و کوین در ارز دیجیتال

دو مورد از اصطلاحات رایج و پرکاربرد ارز دیجیتال، کوین و توکن هستند. این دو اصطلاح با یکدیگر تفاوت هایی دارند. به منظور فعالیت در حوزه رمزارزها لازم است به طور کامل با مفهوم توکن و کوین آشنا شویم. در ادامه این مطلب به معرفی مختصر کوین و توکن و بررسی تفاوت توکن و کوین در ارز دیجیتال می پردازیم.

آشنایی با مفهوم کوین در ارز دیجیتال

معنی کوین (Coin) در زبان فارسی سکه است. در بازار رمزارزها ارزهای دیجیتالی که به عنوان ارز اصلی یک شبکه بلاکچین غیرمتمرکز به وجود آمده اند کوین گفته می شود.  در بیشتر پروژه های ارز دیجیتال بلاکچین فناوری به کار رفته بلاکچین است. بنابراین کوین ها در واقع سکه اصلی یک بلاکچین هستند که به منظور پرداخت هزینه کارمزد تراکنش ها استفاده می گردند. به طور نمونه بیت کوین به عنوان کوین اصلی شبکه بلاکچین بیت کوین و اتر کوین اصلی شبکه بلاکچین اتریوم به شمار می رود.

شبکه های بلاکچینی فاقد قرارداد هوشمند فقط یک ارز دیجیتال درون شبکه خود دارند که کوین محسوب می گردد. دیگر بلاکچین ها علاوه بر کوین اصلی شبکه قابلیت ساخت دیگر ارزهای دیجیتال را فراهم می کنند که توکن نامیده می شوند. از جمله موارد استفاده از کوین ها می توان تامین امنیت شبکه، استیکینگ، پرداخت کارمزد ثبت تراکنش ها و امکان انجام فعالیت در حوزه غیرمتمرکز را نام برد.

آشنایی با مفهوم توکن در ارز دیجیتال

واژه توکن (Token) یک واژه عمومی با معنی ژتون است. یکی از کاربردها ی توکن ها در بازی های رایانه ای و به عنوان یک ابزار برای خرید و فروش دارایی های دیجیتال مورد استفاده قرار می گرفت. اما در حوزه رمزارزها توکن به ارزهای دیجیتالی گفته می شود که توسط قراردادهای هوشمند ایجاد شده و از خود بلاکچین مستقلی ندارند.

اکثر پروژه های ارز دیجیتال به منظور کم کردن هزینه های خود و حفظ امنیتشان به جای ایجاد بلاکچین جدید توکن های خود را بر بستر بلاکچین های موجود تولید می کنند. در حالت کلی توکن ها به دو دسته مثلی و غیرمثلی تقسیم می گردند. توکن هایی که ارزش کلیه واحدهای آن یکسان باشد و می توان آنها را جایگزین هم کرد مثلی هستند. توکن های غیر مثلی(NFT) یا غیرقابل تعویض دارای ویژگی های منحصر به فرد هستند و امکان تعویض آنها وجود ندارد. NFT ها توسط قرارداد های هوشمند ایجاد می شوند. ارزش هر کدام از توکن های غیرمثلی متفاوت از دیگری است. توکن ها بر اساس ماهیت کاربرد خود به دسته بندی های دیگری نیز تقسیم می گردند. از جمله آنها می توان توکن کاربردی، حاکمیتی، استیبل کوین و توکن اوراق بهادار را نام برد.

بیشتر بخوانید: توکن در ارز دیجیتال چیست و انواع آن کدام است؟

تفاوت توکن و کوین در ارز دیجیتال

در این بخش می خواهیم تفاوت توکن و کوین را مورد بررسی قرار دهیم:

بلاکچین

مهم ترین و اصلی ترین تفاوت توکن و کوین ها در رابطه با بلاکچین اختصاصی آنهاست. کوین ها ارزهای اصلی یک شبکه بلاکچینی هستند و بلاکچین اختصاصی خود را دارند. اما توکن ها فاقد بلاکچین اختصاصی بوده و بر بستر بلاکچین میزبان فعالیت می کنند.

کاربرد

از کوین ها به منظور پاداش ماینرها و اعتبارسنج ها استفاده می گردد. همچنین از کوین ها در بلاکچین های با الگوریتم اثبات سهام به منظور حفظ امنیت شبکه و استیکینگ مورد استفاده قرار می گیرد. اما کاربرد توکن ها متفاوت است. به طور مثال توکن های تتر و دای یک استیبل کوین هستند که به عنوان جایگزین دلار آمریکا در اکثر شبکه های بلاکچینی مورد استفاده قرار می گیرند. کاربرد توکن های غیرمثلی نیز منحصر به فرد بودن یک دارایی در فضای بلاکچین است. برخی از توکن ها نیز توکن کاربردی شبکه شناخته شده و به منظور استیکینگ و یا پرداخت های درون برنامه های مورد استفاده قرار می گیرند. توکن های اوراق بهادار نیز با هدف توکنیزه کردن سهام و دیگر دارایی های فیزیکی ایجاد می شوند.

ذخیره سازی

هر یک از کوین ها دارای آدرس کیف پول اختصاصی خود هستند و به منظور انتقال آنها لازم است حتما از آدرس مخصوص استفاده کرد. در صورتی که کوین ها را به آدرسی غیر از آدرس اصلی بلاکچین انتقال دهید آنها را از دست خواهید داد. اما امکان ارسال توکن ها به هر آدرسی که در شبکه بلاکچین تعریف شده است وجود دارد. به طور نمونه امکان ارسال توکن سلر ایجاد شده بر بستر اتریوم به طور مستقیم به آدرس میزبان اتریوم وجود دارد.

بیشتر بخوانید: قرارداد هوشمند ارز دیجیتال چیست؟

شیوه ساخت

کوین ها به عنوان ارز اصلی یک شبکه بلاکچین تولید می شوند. اما توکن ها از طریق قراردادهای هوشمند بلاکچین ایجاد می شوند. به منظور تولید یک کوین نیاز به راه اندازی یک بلاکچین خواهیم داشت. برای این منظور لازم است پروتکل اجماع بلاکچین کدنویسی شده و نرم افزار آن ایجاد شود. بعد از آن لازم است نودها و ماینرهای شبکه را پیدا کنیم. امنیت و کارایی شبکه از طریق اجرای نرم افزار شبکه در سیستم های نودها تامین می شود.

توکن ها برای ساخته شدن به بلاکچین نیاز ندارند و به کمک قراردادهای هوشمند ایجاد می شوند. برای ایجاد قرارداد هوشمند لازم است دانش برنامه نویسی داشته باشیم تا بتوانیم متغیرها و شرایط مورد نیاز قرارداد را اجرا کنیم.

در قرارداد هوشمند از استاندارد ساخت توکن برای ایجاد توکن استفاده می گردد. به طور مثال برای ساخت توکن مثلی از استاندارد ERC-20 و برای ساخت NFT در شبکه اتریوم از استاندارد ERC-721 استفاده می شود. در حال حاضر امکان ساخت توکن در شبکه های بلاکچین با حداقل هزینه در کمتر از یک ساعت فراهم شده است. بنابراین می توان نتیجه گرفت ساخت توکن بسیار راحت تر و کم هزینه تر از ساخت کوین است.

ارزشمند بودن

با وجود راحت بودن ساخت توکن ها اما همه توکن های تولید شده دارای ارزش نیستند. ارزشمند بودن یک توکن وابسته به کاربرد آن در یک پروژه هدفمند است. بنابراین می توان گفت لیست شدن یک توکن در صرافی های معتبر و پروژه ای که توکن در آن استفاده می شود ارزش آن را مشخص می کند.

بیشتر بخوانید: توکن غیرقابل تعویض یا NFT چیست؟

جمع بندی

یکی از موضوعات مهم و مورد بحث در حوزه رمزارزها تفاوت کوین و توکن است. زیرا یکی از روش های سوءاستفاده کلاهبرداران از دانش کم مردم تشویق آنها به خرید توکن های بی ارزش و فاقد پشتوانه است. موضوعی که در این مطلب به آن پرداختیم آشنایی مختصر با مفهوم کوین و توکن و تفاوت کوین و توکن است. اصلی ترین تفاوت کوین و توکن این است که کوین ها دارای بلاکچین اختصاصی خود هستند اما توکن ها روی بلاکچین میزبان ایجاد می شوند. از کوین ها مشابه پول می توان جهت ذخیره ارزش استفاده نمود. اما هر کدام از توکن ها دارای کاربرد متفاوتی هستند. پروسه ساخت توکن ها بسیار آسان و کم هزینه تر نسبت به ساخت کوین هاست. در نهایت می توان گفت کوین ها در واقع همان ارز با ماهیت دیجیتال بوده که مشابه پول عمل کرده و امکان خرید و فروش را برای شما ممکن می کنند. اما توکن ها مشابه سهام یک شرکت بوده و به منظور خرید محصول و یا دریافت خدماتی خاص استفاده می گردند.